مقاله | عامل‌های هوش مصنوعی

عامل هوش مصنوعی

عامل هوش مصنوعی موجودیتی نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری است که محیط خود را از طریق حسگرها درک می‌کند و بر اساس اهداف از پیش تعیین‌شده، با استفاده از عملگرها یا خروجی‌ها در آن محیط اقدام می‌کند. این عامل‌ها می‌توانند تصمیم‌گیری مستقل داشته باشند و رفتارشان را بر اساس داده‌ها و تغییرات محیط تطبیق دهند.

چه زمانی از عامل استفاده کنیم؟

وقتی نیاز به خودکارسازی وظایف پیچیده وجود دارد.
برای مدیریت محیط‌های پویا و غیرقابل پیش‌بینی.
در پروژه‌هایی که تعامل مداوم با داده‌های متغیر ضروری است.

ارکان اصلی یک عامل

حسگرها (Sensors): جمع‌آوری داده از محیط.
موتور تصمیم‌گیری (Decision Engine): تحلیل داده و انتخاب اقدام مناسب.
عملگرها (Actuators): اجرای اقدامات در محیط.
حافظه و یادگیری: ذخیره تجربیات گذشته برای بهبود عملکرد.

سیستم‌های تک‌عاملی و چندعاملی

در سیستم‌های تک‌عاملی، یک عامل کل وظایف را انجام می‌دهد. اما در سیستم‌های چندعاملی (Multi-Agent Systems)، چندین عامل مستقل با یکدیگر تعامل می‌کنند و هر کدام وظیفه خاصی دارند. این تعامل می‌تواند همکاری، هماهنگی یا حتی رقابت باشد.

گاردریل (Guardrails) در عامل‌های هوش مصنوعی

گاردریل‌ها مجموعه‌ای از محدودیت‌ها و قوانین هستند که اطمینان می‌دهند عامل‌ها در چهارچوب ایمن و اخلاقی عمل کنند. این محدودیت‌ها می‌تواند شامل مرزهای فنی، قانونی یا اخلاقی باشد.

ارتباط عامل‌های هوش مصنوعی با شهر هوشمند

در شهرهای هوشمند، عامل‌های هوش مصنوعی می‌توانند وظایفی مانند مدیریت ترافیک، بهینه‌سازی مصرف انرژی، نظارت بر آلودگی هوا و تعامل با شهروندان را انجام دهند. این عامل‌ها به کمک داده‌های حسگرها و الگوریتم‌های یادگیری ماشینی، تصمیماتی سریع و کارآمد می‌گیرند.